Ciąża i Macierzyństwo

Nie u każdej rodzącej może być wykonane znieczulenie bólu porodowego, powszechnie nazywane znieczuleniem zewnątrzoponowym. Jest to metoda uznawana za bezpieczną zarówno dla matki, jak i dziecka, ale jak każda procedura medyczna – niesie za sobą pewne ryzyko.

Lekarze określają ją mianem „analgezji regionalnej”. Rozróżniane są jej trzy typy:

• znieczulenie zewnątrzoponowe
• znieczulenie podpajęczynówkowe
• połączone znieczulenie zewnątrzoponowe i podpajęczynówkowe.

Wykonać je może wyłącznie lekarz anestezjolog, a w ośrodku powinna być możliwość przeniesienia kobiety i noworodka na oddział intensywnej terapii.

Idealną sytuacją jest, gdy kobieta ciężarna wstępną kwalifikację do (ewentualnego) znieczulenia przejdzie jeszcze w czasie ciąży. Istotne jest bowiem wczesne określenie wskazań i przeciwskazań do tych zabiegów. Daje to też czas na zadanie przez kobietę pytań i wyjaśnienie wszelkich wątpliwości.

Kolejną kwalifikację anestezjolog przeprowadza już na sali porodowej w porozumieniu z prowadzącym poród specjalistą ginekologiem-położnikiem. Jak z każdą procedurą medyczną, do jej przeprowadzenia wymagana jest świadoma zgoda rodzącej.

Niektóre wskazania do znieczulenia:

• nietolerancja bólu;
• niektóre choroby układu krążenia, np. nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, choroba wieńcowa, niewydolność serca;
• niektóre choroby układu oddechowego i płuc, np. mukowiscydoza, astma oskrzelowa;
• niektóre choroby neurologiczne, np. padaczka;
• choroby układu dokrewnego, np. cukrzyca insulinozależna, choroby nadnerczy;
• niewydolność wątroby;
• niektóre choroby oczu;
• stan po transplantacji narządu(ów)
• cukrzyca ciążowa leczona insuliną;
• nadciśnienie indukowane ciążą
• ciąża mnoga.

źródło: PAP.pl